intikam ile ilgili sözler

Sizi bir televizyonda gördüm. Güzel takım elbiseler giymiştiniz. Yüzünüzde sahte bir tebessüm vardı, sahte bir mazlumiyet. Biz, diyordunuz, sadece özgürlük götüreceğiz, başka ne amacımız olabilir ki? Şimdiye kadarki özgürlük götürmeleriniz bunun bir garantisi değil mi? Yalanınız herkes tarafından duyuluyordu. Önünüzdeki sayısız mikrofon ve kameranın sahipleri de

yalanlarınıza tanıktılar ama diyemiyorlardı, yalan konuşuyorsun! Kibar ve ciddi ciddi sorular soruyorlardı. Siz de ciddi, umursar edalarla cevaplar veriyordunuz. Şunların, diyordunuz içinizden, topunun canı cehenneme, bitse de şu oyun bir an evvel başlasak özgürlük ihracına.
Bombaları yağdırmaya başlasak, ağzımızdan kurbanların kanları akmaya başlasa, vahşi

çağrımıza uyanlarla birlikte her tarafı yağmalasak, işkencelerden geçirip karşı duranların defterini dürsek. Çok keyifliydiniz, özgürlük diyordunuz, mutlaka özgürleştireceğiz ve özgürlükten yana olanlarla işgal ettiğimiz ülkelerde tepineceğiz. Gözlerinizde bir kısıklık, dilinizde bir intikam çığlığı vardı.
Zavallıydınız, muhtaç gözlerle

efendilerinizin bakışlarından medet ummaktaydınız, sefil duruşunuz tarihin en kötü fotoğrafı olmayı hak ediyordu.

Baykuş Nöbeti - Sevim Demiröz

“Zamanın eteklerinden çekiştirip kendi mahremini örtmeye çalışmaktan yorulmadın mı? Kendine olan sadakatini başkasında sınarken, kayıtsız teslimiyetle aynaları kapatarak yok olmadın mı? Acı denilen şey beyninin içinde gezintiye çıkmışken ayıpmış gibi onu inkâr etmekten utanmadın mı? Sana ithaf edilmiş bir intikam gibi

plastik bir saygınlıkla karşına dikilen yapay suretlerden, rengarenk boyaların ardına gizlenen mezarlık müzelerinden, kucaklamaya çalıştığında canını acıtan teneke gölgelerden, maskesini indirdiğinde yüzü olmayan etsiz siluetlerden, çok aydınlıkta ve çok karanlıkta saydamlaşan bünyelerden sıkılmadın mı?"

31 Mayıs 2013 Halk İsyanı

Türkiye Cumhuriyeti tarihinde ilk kez bu kadar büyük bir katılımla ve doğaçlama yurdun her tarafından gönüllü katılımla gerçekleşmiştir. Kadın, çocuk, yaşlı ve gençler ellerinde tencere tava ve aynı hava dedirtecek kalitede aynı "duran adam" çizgisinde örnek, kırmadan, dökmeden, saldırmadan geri adım attırma adına dünyada

örneği olmayan ve buna rağmen 9 şehit verilen ilk Abdullah Cömert'in cömertçe şehit olmasıyla tarihe altın harflerle yazılması gereken bir isyandır. Türkler ilk kez kendi ülkelerinde isyan etmek zorunda kalmışlardır. Burası en dikkat çekici ve can alıcı tarafıdır. Cumhuriyetin isyan tarihine baktığımızda sürekli ecnebi kaynaklı ve kullanılmak istenenlerin

çıkardıkları isyanlardır. Ve hepsi haklı yere bastırılmıştır. Eğer bu isyanı bastırmak bir intikam alma şeklinde tepki ile devlet elli polis şiddetine dönüşmüşse bunun tarihi yankıları, sonuçları farklı olacaktır.

Aslında Mübarek karşıtı protestolar ilk başladığında, Müslüman Kardeşler çekingendi. Göstericilerin rejim devrilene kadar dayanıp dayanamayacağı bilinmiyordu ve Müslüman Kardeşler sert bir darbe daha yiyerek uzun bir çabanın ürünü olan kazanımlarını yitirmek istemiyordu. Eğer rejim ayakta kalır ve bir intikam süreci yaşanırsa "olağan şüpheliler" olarak başlıca

kaybeden olmaktan korkuyorlardı. Ancak zamanla Tahir'in tahmin edilenden daha güçlü ve etkili olduğu ortaya çıktı. Müslüman Kardeşler de artık sürece dahil olmaya başlayacaktı.

İyiyim ben. Yalnızca biraz canım yanıyor. Sanki her acım benden intikam alırmışçasına kalbime bıçak saplar gibi. Biraz dediysem, aşırı biraz. Ama iyiyim ben. Yalnızca her şeyi es geçesim var. Dünya yansa umrumda olmayacak kadar. Yine de iyiyim ben. Sadece biraz dertleşsim var. İçimde kimsecikler görmesin diye zincirlere vurduğun kederimi salasım var. Nihayetinde iyiyim

ben. Sadece biraz ağlamak istiyorum. Bağıra bağıra, haykıra haykıra. Onun dışında, iyiyim ben.