âsumândan turâba bir râbıtadır yağmur
dökülen katreler bir beste ki mağrûr mağrûr
"Hakiki aşk Rabb'e olmalı bizce her daim
Bundan gerisi beşer için olur hep zulüm"
Eleştirmeyi kim sever? Herkes. Eleştirilmeyi kim sever? Hiç kimse
Çırpınıyor mazinin müstesna teranesi, her yer matem
Gönlümün ortasında
kocaman bir zıpkın
çıkaramıyorum
avazım çıktığınca
ağlıyorum
umut köprüsünde
garibim galiba
yalnız
âh ümit ve ye's
O'nun yolundan ayrılmam
ümidiyle
Allah bes
bâkî hüvest.
maverada oldum bir şeyda
acıların meyvesi sensizlikte bitti derken
ayrılık katreden ummana yol aldı her lahza
Yârsız geçen ömür hep kalacak mı nâlân?
"Bir nursun sesini yükseltmeden okşayan bakışınla,/ Başın öne eğik iken toprak sana vurgundur Efendim!"( s.15)
" kuşların sana buket sunduğu bugün/ senin bana bereket verdiğin başka bir gün/ o efsûnu, o yağmurdaki efsûnu bir bilsen" (s.9)
"Şiiri kendi çocukları gibi görenlere selam olsun. Şiir; kimi zaman bulutların bir araya gelmesiyle yağmurun çiselemeye başlaması, kimi zaman da fıçıya dolan üzümün zamanla şarap olup dışarı sızması gibidir." ( s.142)
