İnsanlar güç ve zeka bakımından olmasalar da sözleşme ve hukuk yoluyla eşit olurlar.
Herkesin, herkesin kurdu olduğu bir hayatın imkanı var mıdır?
Kendilerini halkın üstünde gören elit kesim, iktidarın ve otoritenin tek kaynağı olarak yerini sağlamlaştırdığında, faaliyetlerini, yeni bir toplumsal düzen yaratma doğrultusundaki radikal özlemini gerçekleştirmeye yoğunlaştırır.
[...] baskıyı ve zorlamaları öngören devlet, insan özgürlüğüne özü bakımından karşıdır.
Zira bütün insanlar yaratılış olarak akılla donatılmış iseler de bazı insanlar vardır ki, aklın ışığını kullanmayıp, karanlığı tercih ederler.
Ekonomik hayatın güvence altına alınmadığı bir toplumda, insanların özgürlüğünden ve eşitliğinden bahsetmek, yalnızca bir aldatmacadır.
Doğruluğun ve yanlışlığın kriteri din değil, akıldır.
Devlet bir sınıfın bir diğer sınıfı ezmek için örgütlenmiş gücünden başka bir şey değildir.
Doğa durumu iyi bir hayatı ifade ediyorsa insanlar ne diye devlet kurmaya kalkışırlar?
