Ve ben ona inanıyordum.Çünkü biliyordum ki hiçbir anne bebeğini isteyerek bırakmazdı.
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-simon-migaj-747.png)
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-simon-migaj-747.png)
İmparator ayakta ölmelidir.
Vespasien / Roma İmparatoru
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-marius-venter-165.png)
Biliyordum ki o an bana sarılsa ve her şeyin geçeceğini söylese ona bir kez daha inanır,hevesle kollarına atılırdım.Ama bunu yapmadı.
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-daria-shevtsova-161.png)
Zaten gülemezler di ki.Çok isteseler bile dudaklarını genişçe açıp,dişlerini gösteremezlerdi.Çünkü yetimhanedeki çocuklar hiçbir zaman kahkaha atmazlardı.
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-marius-venter-165.png)
O bir güneş gibiydi ve ben, kanatlarını sırtında taşıyan İkarus'tum.
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-marius-venter-165.png)
"Venüs,"diye fısıldadı."İsmini güzellik tanrıçasından alır fakat içi,dışarıdan görüldüğü gibi değildir.Lavlarla ve zehirli gazlarla kaplıdır."
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-elijah-o'donnell-4.png)
Çünkü biliyordumki,insanlara zayıf noktanızı gösterirseniz onlar bunu karanlık bir boşluğa çevirmek için ellerinden geleni yapacaklardır.
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-elijah-o'donnell-4.png)
Sanki unuttuğum ve uzun zaman önce ezberlediğim bir gerçek gibiydi.
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-leonie-fahjen-928.png)
'' Olgunluk ancak çocukluğunu yeterince yaşayamamış gençlere mahsustur. İsmini hatırlayamadığım bir kitap okumuştum. Orada
dünyaya sevmek ve sevilmek için gelen özel ruhlardan bahsediyordu. Çevresine güneşi getirirler fakat bunun farkına varmazlar. Dokundukları yerler ilkbaharın çiçekleri gibi renklenir ama yine de bilmezler.''
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-marius-venter-165.png)
Ve mutluluk gelecekti, şu anda olmasa bile günün birinde mutlaka gelecekti...
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-leonie-fahjen-928.png)
Al kaşının üstüne,
Bu senin busen!
Ve ayrılıyorum şimdi senden,
Bırak itiraf edeyim giderken,
Günlerimin bir düş olduğunu söylerken,
Haksız değildin katiyen;
Gene de umut uçup gitmişse bir gecede,
Ya da bir günde, bir hayalde ya da hiçbirinde,
Fark eder mi bu vesileyle?
Bütün gördüğümüz ve göründüğümüz de,
Düş
içinde düştür sadece.
Dalgalarla tartaklanan bir sahilde dururum gürlemenin
merkezinde,
Ve tutarım elimin içinde altın kumları zerre zerre nasıl azlar!
Sürünürler gene de parmaklarımdan derine,
Yaşlar varken gözlerimde!
Ey Tanrı! Kavrayamaz mıyım onları daha sıkı bir kenetlenmeyle?
Ey Tanrı! Saklayamaz mıyım merhametsiz dalgalardan
birini bile?
Bütün gördüğümüz ve göründüğümüz de düş içinde düş müdür sadece?
Edgar Allan Poe / Rüya İçinde Rüya
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-simon-migaj-747.png)
Mars semanın en orta yerinde yavaşça yükseliyor, Savaş Tanrısı. Biz de içimizde oluşan duygularla savaşmazsak ve onları anlamaya çalışmazsak halimiz ne olur? Öfke duymak yıkım getirir.
Aşk çok güzel bir şeydir, onu öfkeye dönüştürmemelisin.
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-marius-venter-165.png)
Ertelenen umut hayal kırıklığına uğratır,
Yerine gelen dilekse yaşam verir.
Süleyman'ın Özdeyişleri: 13
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-leonie-fahjen-928.png)
... Merak, insanı içten içe parçalayan ve peşinden gitmemizi emreden, kaçışı olmayan bir güçtür
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-riccardo-bresciani-307.png)
Öfke zalim, hiddet azgındır,
Ama kıskançlığa kim dayanabilir.
Süleyman'ın Özdeyişleri: 27
![Mürşide Toslak](images/avatarlar/pexels-elijah-o'donnell-4.png)
Ey yaratılanların en güzeli,
Tanrı'nın yarattıklarının sonuncu, en iyisi,
Gözün görebileceği, aklın düşünebileceği en güzel şey,
Kutsal, tatlı kadın!
Nasıl böyle birden kaybettin kendini,
Soldun ve ölüme yaklaştın? Yasağı nasıl ihlal ettin,
Yasak kutsal meyveyi nasıl kopardın?
Seni lanetli bir düşman kandırdı,
Ama kim
bilmiyorum ve seninle beraber ben de mahvoldum;
Hiç kuşkusuz seninle birlikte ben de öleceğim.
Sensiz nasıl yaşarım?
Senin tatlı konuşmandan aşkından nasıl vazgeçerim de bu vahşi ormanlarda kimsesiz yaşarım?
Bir kaburgamı daha versem ve Tanrı, bir Havva daha yaratsa bile senin kaybını asla unutamam.
Hayır, hayır! Doğanın bağı çekiyor beni, sen
benim etimsin, kemiğimsin, mutluluk ya da acılarda ayrılamayız biz.
JOHN MILTON