Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi; fakat yokluğu müthişti...
Bu yaşıma kadar mevcudiyetinden bile haberim olmayan insanı vücudu birdenbire benim için nasıl bir ihtiyaç olabilirdi? Fakat hep böyle değil midir ? Birçok şeylere ihtiyacımızı ancak onları görüp tanıdıktan sonra keşfetmez miyiz?
"Demek beni anlamaya çalışacaksın? Fena fikir değil... Fakat bana öyle geliyor ki, boşuna emek!.."
"İçimde, bir yolculukta tanışıp alıştığım, fakat pek çabuk ayrılamaya mecbur olduğum bir insana veda eder gibi bir his vardı.."
...unuttum diyemem, fakat üzerimde bir tesiri kalmamış...
Hayır, unuttum diyemem, fakat üzerimde bir tesiri kalmamış.
"Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette bir şey değildi; fakat yokluğu müthişti."
"Şimdi ben gidiyorum. Fakat ne zaman çağırsan gelirim..."dedi.
"Nereye çağırırsan gelirim!"
