Sanata inanmam. Sanatçılara inanıyorum.
Herkes bir sanatçı değil, herkes kahrolası bir eleştirmen.
Sanatçının dönüştüğü küçük tanrıyı öldürmek için çok çabaladım.
Aslında yaşamamızın tek sebebi espri yapabilmemizdir.
Zamansallığa ve zamandan akan hareketlere erişmek ancak bir tembelin ayrıcalığıdır.
Yaptığım yanlış şeyler için değil, yapamadığım doğru şeyler için utanç duyuyorum.
Dil insanlığın yanılgılarından biridir.
Kendi zevkime uymamak için kendimi, kendimle çelişmeye zorluyorum.
- " (…) Marcel Duchamp:
.... Sanatçının dönüştüğü, küçük tanrıyı öldürmek için çok çabaladım..."
Neo-liberalizmin vaat etmiş olduğu öznel kazanımlar ("herkes hissedar, herkes mülk sahibi, herkes müteşebbis") bizi hızla kendi yazgısından sorumlu ve suçlu olan bu borçlandırılmış insanın varoluşsal durumuna doğru savurmaktadır.
