Üzüntümüzde bize nefes, sevincimizde ise desdek olan birileri olmalıydı hayatımızda.
Biz insanlar ne kadar yanlızlığı seversek sevelim hep bir dosta ihtiyaç duyuyorduk...
Üzüntümüzde bize nefes, sevincimizde ise destek olan birileri olmalıydı hayatımızda...
Ben siyahın en mavi tonuyum. Gecenin karanlığında dimdik ayakta duran Burak 'ın ta kendisiyim...
Sen ve ben siyahın en mavi tonuyuz
Belirsizlik, her zayıf ânımızda bir düşman edasıyla karşımıza geçer, ucu bucağı olmayan bir kılıç çıkarır. Gösterdiği kılıcın seni öldürüp öldürmeyeceğini Son âna kadar bilemezsin. Bazen öyle bir esir alır ki seni adım atsan ölürsün, uzaklaşsan yanarsın. Tıpkı şu an hissettiklerim gibi...
Aşk sevdiğin insanın mutluluğuyla mutlu mu olmaktı yoksa bir gün bana döner bana bakar diye umut mu etmekti?
Doğa'ydım… Maviydim. Yeniden doğmak için önce ölmeliydim.
Bedenimi vahşice saran suyun o hoş tınısı ve ölen umutlarımın acı haykırışları
kaybolurken can yakan bir sessizlik kapladı benliğimi.
Ehh Üzüm üzüme baka baka kararır derlerdi. Ama emindim ki onlar birbirlerine baka baka aydınlanıyorlardı..
Seni seviyorum Doğa Aslanoğlu. Bir ömür bu gülüşünde yaşamak istiyorum...
