Çocuklar üşümeyi bilmezdi anneleri giydirdiğinden, fakirliği bilmezdi karnını bir lokma doyurmaya yeterken, çocuklar korkuyu iyi bilirdi daha bebekliğinden beri azarlandığından. Ateşten, çamurdan, yağmurdan uzaklaştırıldıkları her şey korkudan uzaklaştırmak değil, korku dünyası yaratmaktı.
Hazırlamışsan kendini gitmelere, şehirden ayrılmak bir yana dursun, her halin yolcu gibi davranır sana, acelesi olmayan zamandır sadece
İnsanoğlu bile kendi yurdundan, sevdiklerinden eksik oldu mu, yüreğindeki özlem hep bir tatsızlık verir ona, bir yanı hep eksik olur. Sevmeler bile yerinde güzeldir, öz yurdunda sevdiğinin yanında güzeldir. Bir bütünken güzeldir.
Dilekler, arzularına yürümeye üşenen insanların işidir.
İnsan iki kişiliktir; bir yanı küskün, mutsuz bir yanı hep barışık, devamlı heyecanlı olandır. Barışık ve heyecanlı tarafınla bakarsan çok şeylere şahit olursun.
Ulaşılacak saadete kaç kapı daha var?
Açtım, açtım kapıları, girdim
Bomboş evlere vardım
Yardım lazım bana, şansım yaver sanma
Hiç hoş değil gördüklerim ama
Emin değilim her şey muamma...
