Emrah Aşçı sözleri

"Yardan geçmeyen kalp, kanamadan kabuk tutmaz"
Yararı olsaydı sargı bezlerinin
Bezdirmezdi yaramı.
Yaralarım derinleşip; yanaklarım aşınmazdı
Gözlerim kan çanağına dönüşüp üşümezdi, sızlamazdı.
Hatta titretmezdi de.
Bölük pörçük, paramparça cam kırıkları toplamazdım
ömrümden

Sana sesleniyorum kabuk

tutmamış yar’a!
Ya beni öldür
Ya da beni hayata döndür
Ya kabuk bağla
Ya da beni kendine bağla
Geç kalacağım ölmeye, böyle giderse.
"Ateşin üşütmesinden, buzların yakmasından"
Kan akıtıp,"kan kaybından öleceğim bir aşk'tan bezdim."
Ne ezdir
Ne de bezdir
Gel kurtar kendini
Yoksa "sen yetmezliğinden

öleceğim"

Bitmek bilmeyen dertlerimin
Ardı sırası kesilmiyor.
En büyük hayallerim intihar etmeye yeltenmiş
Umutlarım günün doğuşunda kaybolmuştu.
Güneş yakıcı sıcaklığını vururken düşlerime
Acılarım gecelerime ortak.
Yalnızlığım kimsesiz.
Sevinçlerim terk edilmiştir.
Bitmek bilmeyen dertlerime müzikler eşlik ediyor
Bitmek

bilmeyen dertlerimde "sensizlik" başrolü oynuyor
Sonu gelmeyecek bir süreye giriyoruz
Sinema salonunda, kendi film şeridimizi izliyoruz
Bitmek bilmeyen dertlerimize
Yeni bir bilet daha kesiyoruz.

Onsuz gecelerim var benim

Onsuz her gün hüzünlü gecelerim

Her an yanımdaymış gibi

Varlığıyla mutlu olduğum

Ama bir o kadarda uzak olmasıyla

Hüzünlerle boğuştuğum

Onsuz gülüşlerim var benim


Yüzü onsuz solan bir beden

Gönlü zamansız ağlayan

Ama onu çok seven bir

yüreğim

Sözlerin kifayetsiz kaldığı

Yutkunduğum zamanlarım var benim

Tıkanıp kaldığım nefes almakta zorlandığım,

Sebebi mi?

Onsuz gecelerim var benim


Sensiz hayallerim var benim

Umutsuzca uykuya dalan gözlerim

Kabul olmayacak dua'larım

Acı çekecek bir bedenim

Ama

kanadıkça seni sevecek

Sevdikçe âşık olacak, gecelerim var benim

Her nefeste özlediğim bir çiçeğim var benim

Dikeni sevgi kokan bir elim

Kokusu benliğimi benden alan

Aldıkça ömür katan bir meleğim

Ama ona dokunamadığım


Dokundukça hasret kokan

Onsuz gecelerim var benim

Sensiz ama sen'li cümlelerim var benim, dizelere sığdıramadığım

Adını her andığımda heyecanlandığım

Yüreğimi titreten bende,

Bir "SEN" var.

Özlemlerim var onsuz gecelerime yansıyan

Özledikçe hasretiyle yüreğimi yakan

Ama düşüncelerimi anlamlı kılan




Ulaşamadığım her

anımda hüzünle dolan

Onsuz gecelerim var benim


Düşüncelerim var benim kederli olan

Soluduğum bir yaşam

Güneş ışıltısı onsuz parlamayan, günlerim var benim

Elimde dumanı kasırga olan bir sigaram

Ve kasırgası tenime dokunan

Dokundukça yaprakları savuran

Savurdukça her kaleme seni

yazdığım

Sensiz bir bedenim var benim


Mezar başında uyuduğum.

"Onsuz gecelerim var benim

Okulsuz geçmişime
O kulsuz devam edemedi öğrendiklerim.
Ne fazla,
Ne de biraz eksik,
Hep yarım kaldım.

Mutluluktan
Huzurdan
Volta atan umutlarımdan, mahrum kaldım.
Hiç sarılamadan o kul’a eksik kaldım.
Eksiktim
Eksiktik
Eskitildik.

Çıkarma işlemi kadar kolay değildi sensiz bu şehrin çıkışları.
Ve

ben...
Ne zaman çıkarmak istesem seni...
İdama asılırdım kirpiklerimden.
Eksiktik işte.

Köşe başlarındaki ışıklarda
Yağmur damlası sağanak iken, yere düşmeden eksildim sana.

İnsanın hiç uykuları acır mı?
Gecen en tatlı yerinde, tam ellerin saçlarımda iken
Uyanıyor uykularım.
Acıyor işte anlıyor musun?

Saatim yirmi dördü geçerken, sen bana bir eksik kaldın.
Bense hep yarım.
İçimde kırılan öksüz cümleme kulak ver!
“Biz bize eksik kaldık”3

Aramamak için bir bahane arama; kendine...
Aramak için bir bahane ara lütfen!
Her an,
Her saniye,
Her dakika açık telefonum.

Özlediğin bir zamanda değil, özleminin gitmesi için, ara.
Uykusuz kaldığında,
Yalnız hissettiğin anda ara.
Bir şeylerin acıdığını anladığında da ara...
Ne olur ne olmaz diye değil sevgilim.

Lütfen ara, arada.