Gerçekte kimsin sen Kenan
"İçinde birazcık iyilik yoksa 'insan' değilsin ve içinde birazcık kötülük yoksa yine 'insan' değilsin... "
"Sihirli ele gerek yok, kapat gözlerini ve hisset... Çok derinlerde de değil, her nefesinde... Sıcacık cennet içinde..."
“İçimizdeki çocuğun gökkuşağı altında dans etme arzusuna yenilgisidir anlatmaya çekindiğimiz hikâyeler...”
Yutkunamayacak kadar
kirlendim... Benim hikâyem, nâtamam bitmek zorunda.
En masumiyetinde bir çocuğun son fısıltısı bu; KÜÇÜK DEĞİLİM
BEN!”
"Görüntüsüz ders dinlemeyi daha çok seviyorum hocam!"
Bilinçaltın senin gerçek kimliğini ortaya çıkarma mücadelesi veriyor ve sana sürekli güçlü mesajlar veriyor Kenan. GERÇEKTE SEN KIMSIN KENAN
Bir anne, bir kelime içerisine isterse bir kitap sığdırabilir, bir bakışıyla size bu hayatı anlatabilirdi.
ARAF, BENİM...
BEN SİYAH ADALETİM
BEN BEYAZ ÇIĞLIĞIM
BEN KARANLIĞIM, BEN IŞIĞIM...
Güneşi yakalayamamış sevimsiz sabahlar,
Rüzgâr uğultutularından da günahkâr.
Rüzgârın su ile dansında,
Ya kenarından yakalarsın 'Aşk'ın,
Ya da çoktan iki kadehlik, Araf!
SEN KARANLIKSIN!
Yer ile göklerin tutkulu buluşmasında,
Bir engel, yürek mesafesi kadar, kutup denizi coşkusunda…
Karanlık yüzünde kaybolmuştu sinsi ay,
Sen duygular hırsızısın dedi cılız ve küstahça…
Havadaki yalanlara asılı kaldı iflas etmiş kelimeleri…
Stresin, hastalıkların ana çıkış
noktası olduğunu bizler çoktan kabul ettik ve ayrıca ben
kuantum fiziğini de severim ki, kuantuma göre sırt ağrıları
mükemmeliyetçi insanlarda olur. Ne yaptın? Mükemmel olmak
için kendini germekten, kasmaktan vaz mı geçtin?”
