Ay sonunu getirmek bir kahramanlık.
Bugün yaşanılan gün, yarın. Ve yarın gerçek. Fazlasıyla gerçek.
Bu oyunu kazanacak. Hep kazanır.
"Sırf gitti diye ona anlatacak bir şeyinin kalmadığı söylenemez."
Gülümseyip babasına sokuldu...
Aşk böyle bir şey olmalı, diye düşündü. Sessiz, pratik, sakin.
Gözlerimizi çevirdiğimiz gökyüzü
Yerle bir olsa
Ve dağlar yıkılıp denize karışsa
Ağlamam, ağlamam, hayır akmaz tek damla gözyaşım
Sen yanımda olduğun, olduğun sürece
İşte bu son sessizlik anıydı.
Hep biliyorduk, hep gerçek olmayan bir şey de uğraştığımızı biliyorduk ama aniden bir aile oluvermiştik. Ve herşey paramparça oldu.
Mutlu. Kaygısız.
Ve bir başına.
Hiç sana bir şeyler söylediğini hissettin mi?
