uzaklaştırmak ile ilgili sözler

Stalin; iklimi, doğal kaynakları ve stratejik konumu nedeniyle Sovyetler Birliği için çok değerli olan yarımadayı Slavlaştırmak, Tatar nüfusundan sonsuza dek kurtulmak için savaşın yarattığı
hengâmeyi kullanmış olabilir. Stalin’in, Türk Boğazları’nın kontrolünün ele geçirmeye hazırlanırken, Türkiye üzerindeki Sovyet etkisini ve Sovyet-Türk sınırı

üzerindeki baskıyı arttırmak için, Türkiye yakınında yaşayan tüm Türk gruplarını uzaklaştırmak istemesi de başka bir sebep olabilir. Türk-Gürcü sınırındaki Maşkati Türkleri, Almanlarla irtibatları olmamasına rağmen, Sovyet Ermenileri ile değiştirildi.Benzer biçimde, Sovyet rejimi boğazlarda Rus üsleri kurmak için bastırmaya başladığında, Kırım Tatarları,

Rus ve Ukraynalılar ile değiştirildi. Böylece, Tatarların Almanlarla işbirliği yaptığı iddiası, sürgün için bir mazeret haline geldi; asıl niyet, Tatar nüfusunu, Kırım’dan çıkarmaktı. Bu çaba, 1783 işgalinden beri süregelen Rus siyasetinin bir sonucuydu ve Anadolu Türkleri karşısında uygulanacak daha saldırgan bir siyasetin hazırlığıydı. Kırım ÖSSC’si

dağıtıldı ve 1946’da oblast statüsüne düşürülerek 1954’te Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’ne bağlandı.

"Cenin gibi kıvrıldım, düşünceleri uzaklaştırmak için kendini kendime sallandım.
Can attığım tek şey sönüp gitmekti. Uyku kurtuluştu.Düşlerim bir nedenle aydınlıktı. Uyku bütün bir gece yüzümü çizmişti. Umutsuzluğun kırmızı çizgileri gündüz fark edilmeden silinecekti. Her şey katıydı artık, içimde donup kalmıştı. Ölebilmek. Ölebilmek,

yankılanıyordu içimde. Ve bir de o açlık. Niçin? "

Ne kadar “iyi” başa çıkar gözükseler de, çocukların kedere karşı tepkilerinin olmaması imkansızdır. Aslında, eğer çocuklar erken yaşta bu durumu çok iyi idare ederlerse, çoğunu daha sonra sorunlar bekler. Bir babanın duygusal ya da gerçek yokluğuyla mücadelede yalnız bırakıldıklarında, çocuklar çeşitli duygulara sahip olurlar. Sorunun hissedebilir ve bir

yetişkin olmak için kendi çocukluklarından vazgeçebilirler. Kalan ebeveynlerini de kaybetmemek için onu korumaya yönelik bir aciliyet duygusuna kapılabilirler ve yine de, bu muhtaç genç olma duygularından ötürü utanabilirler. Kendilerinden bir şey yapmaları beklendiği duygusuna sahiptirler, fakat neyi nasıl yapacaklarını bilemediklerinden suçlu ve çaresiz hissedebilirler. Ya

da kendilerini ve başka herkesi kederden uzaklaştırmak için kendi sorunlarını oluşturabilirler. Açıdan dolayı içlerine kapanabilirler ya da onun ağırlığıyla isyan edebilirler. Bütün bu tepkiler çocuğun başının dertte olduğuna işarettir.

Üçüncüsü, müslümanların kimliklerini kelime ve kavramlarla zehirlemeleridir.
Müslümanlık kimlik ve şahsiyetinden bizi uzaklaştırdılar; kimliğimizi artık düşünemez olduk. Müslümanları zehirli kelimelerle Allah’tan uzaklaştırmak istediler, sağcılık, solculuk, ırkçılık ve diğer zehirli kelimelerle... Yıllarca sağcı mısın, solcu musun; sosyal demokrat

mısın, diye tartışıldı. Asli kimliğimiz olan müslümanlık ise unutuldu.

Ceza ve sonuç arasındaki farklilik önemlidir. Her ne kadar ikisi de ders verme anlamt taşısa da, deneyimlerimiz çocuğa sorumlulugun önemini öğretmede bir davranışı takip eden mantıklı ve dogal sonuc ların, çocuğu bir şeylerden uzaklaştırmak suretiyle cezalandırmaktan daha etkili olduğunu gösteriyor. Parlak, yaratıcı çocuklar bir eylemi be nimsemek için arkasındaki

mantig anlamak isterler. Onlara mantikli gelmeyen ya da ceza gibi görünen yaptırımlara direnç gösterirler. April için ocakta yangın çıkarmanın karşılığı olarak birkaç haftalığına evde yalnız kalmasına izin verilmemesi, onun cep telefonuna el konulması ya da arkadaşlarıyla dışarı çıkmasına izin verilmemesinden daha man tıklı bir yaptırımdır. Bu tarz

yaptırımların onun sosyal hayatına etkileri vardır. Fakat tekrar evde yalnız kalabilmesine izin vermeleri için anne babasının ihtiyaç duyduğu güvenle hiçbir bağlantısı yok.