"...
Acır testindeki suyun;
Aklına nazlı yar gelir."
Nazlı’nın kitaplarını da hiç kimse Mücella’dan daha fazla anlayamazdı. Nazlı’nın kitapları, Mücella’nın dantelleri... Fark yoktu aralarında. Nazlı da hayatı bir pencerenin içinden seyrediyordu ve onun da hayatla arasında bir pencere camı vardı.
Hayal kadar güzel, yorgun, perişan;
Görünen sen misin yaşmak altından?
Aşkının zevkiyle delice taşan,
Gönlümde bir kaynar akarsı vardır.
Ey çilesi bitmez tükenmez güzel!
Dağılmış saçların arkanda tel tel,
O nazlı saçlara uzanan her el;
Sevdalı gönlümde yangın çıkartır.
Pencere önlerinin nazlı çiçekleri gözüme bir daha hiç onunlayken olduğu kadar canlı, bahçelerden taşan yaseminler burnuma o kadar güzel kokulu gelmedi. Sokaktaki mutluluk da yine geldiği yere saklanmıştı.
" Merve Kavakçı'yı elinden tutarak Meclis'e getiren kişinin Nazlı Ilıcak olması da bir hayli ilginçti. Daha da ilginci Merve Kavakçı, Necmettin Erbakan ve Parti yönetimine rağmen Meclise sokulmuştu.
