açılım ile ilgili sözler

İsyanım Var
Benim kanımı akıtana,
Ardından onu 'topluma kazandır'ana,
Utanmadan vatanı satana,
Bir de ona çanak tutana..
'Adalet ve Kalkınma ile kandırana,
Atalarımın kemiklerini sızlatana,
Haramı helâl diye aklatana,
Yüce milletime
Ak diyerek karayı yutturana..
Şehidimi ”kelle” hain'i ”sayın” yapana,
Vatanımı

babasının malı gibi satana,
Köpekleri padişah yapana,
Eşkıyaya kucak açıp yiğitleri içeri atana,
Bunun adını da açılım yapana..
Allah'tan korkmayıp şeytana uyana,
Gaflet içinde namusuma göz atana,
Bu hain gözleri hâlâ oymayana,
Bana boyun eğ diye zırvalayana..

Felsefe yapma genelinde ve din felsefesi yapma özelinde nasıl açılım sağanabilir? Bu, kuşkusuz, cevabı uzun ve tartışmalı olan bir sorudur. Blz, Rubaileri Işığında Mevlana'da Aşk ve İşlevi isimli bu araştırmamızda, bir dinamiğe, aşka atıfla anılan soruyu cevaplandırma, bunu yaparken de, aşk konusunda bilge olan
Mevlana'nın aşk kavramını ne ölçüde yerinde ve

derinlikli kullandığını ortaya koyma amacındayız.

"Kuşkusuz Türkiye Cumhuriyeti erken döneminde benimsenen "eğitim" politikalarındaki en büyük amaçlardan imparatorluk bakiyesi İslami değerlerin hâkim olduğu geleneksel bir toplumdan
modern/seküler değerlerin hâkim olduğu Batılı bir topluma geçişi sağlamaktı."[*]

Tespit yerinde görülsede, Osmanlı toplumunun çok az bir dönemi istisna olmak üzere (Kur'an

referans alan) değil, örfün hâkim olduğu bir yapılanma kurduğu tespitini de eklemek gerekir.
Eğitim, hukuk, gibi toplum yapısını oluşturan paradigma seküler zihnin bakışından farklı
olduğu tespitini yapmak gerekir. (R.S.S.)

[*]Kemalist Ulus Devletin İnşası // Ercan ÇAĞLAYAN, sh,14 - Açılım Kitap -

.
Baharın geldiği haberi insanların meskûn olduğu her yere ulaşınca, yeşillik dertlilerin kalbi gibi yerinden fırladı. Seherde bülbüller, guguk kuşlarına ve kumrulara uyarak ötüp şakımaya başladılar. Bahçelerdeki güzelliklerin ve çiçeklerin yüzünün özleminden şarap içip gençliğini hatırlayan ve bu yüzden de kederlenen bulut gözlerinden yaşlar döküyor,

onun adına da yağmur diyordu. Gonca, açılma hasretiyle kalbini kanla dolduruyor ve başkalarına bunun gülme olduğunu yutturmaya çalışıyordu. Gül, menekşe yüzlü gülyanaklılara imrenerek elbisesini temizliyor ve açılım diyordu. Yasemin, matem elbisesi olarak maviyi seçiyor ve gök renkliyim diye yalan söylüyordu. Hür selvi, salına salına yürüyen selvi boyluların

hasretinden, seherde esen rüzgârın yardımıyla soğuk bir ah çekiyor, el pençe divan duruyor buna da gurur ve kibir diyordu. Sevgilisine kavuşmanın özlemiyle perişan bir halde başını kara toprağa koyuyor, üzüntüden başına toprak saçıyor ve yeşil halı döşüyorum diyordu. Her tarafta başa dikilmiş sürahiler görünüyor, çeng ve rebab sesleri duyuluyordu.
.

Üstümüzde taşıdığımız yükü zamanla öylesine kanıksadık ki, ego’muz sakin oturuş süresince
yara izlerini görüp iyileştirmeye çalışmamıza olasılıkla şiddetle karşı çıkacaktır. Bu sürecin
gözlemlenmesi bizi başlangıçta büyüleyebilir ama yine de bedensel ve ruhsal gerçek acılar
hissetmeye hazırlıklı olmalıyız. Bu durumda tüm "suçu’’

dışımızda arayıp Zen gibi bir şeyle bir daha
uğraşmayı istememe eğilimi belirebilir.
Bu da bir olasılıktır, ama bunu seçersek, yazık etmiş oluruz. Çünkü aslında o yola koyulduk bile.
Çalışmaktan şimdi cayarsak, herhangi başka bir zaman bizi yaşamımızın vahşi ormanından çıkaracak yeni bir
kapı, yeni bir açılım bulmamız gerekecektir. Çünkü

bizi Zen’e başlamaya itmiş olan içimizdeki ses
artık bir daha susmayacaktır.