Bu gün adının da etimolojisi tartışmalıdır.Yunanlılarda Hermes, Romalılarda Mercury, Germenlerde Woden ya da Odin denen yeraltı dünyasının tanrısı, bu günün adlandırılmasında kaynak oluşturmaktadır. Bu tanrı aynı zamanda Merkür gezegeniyle ilgili görülür. Rakamsal adlandırmalarda dördüncü güne karşılık gelir.
İnsana akıl verilmiş , teakkul , tefekkür, tedebbür hepsi müfekkirenin çeşitli renkleri. Müfekkire bir güneş. Dimağ ona yakın , akl-ı meaş , rasyonel akıl, tıpkı Merkür gezegeni gibi, nefs-i hayvani bitişikte durur. Venüs gibi kırmızı , sıcak .
Uzun Merkür günlerine rağmen ince atmosfer , ışığı yansıtacak kadar klain olmadığından gezegende gökyüzü sürekli karanlıktır.
Do- Kırmızı - Mars
Re- turuncu - Jüpiter
Mi- sarı - Merkür
Fa- yeşil - Venüs
Sol- mavi - Satürn
La- lacivert - Uranüs
Si- mor - Neptün
Tüm gezegenlere Roma ve Yunan tanrılarının adları verilmiştir. Merkür, ayakkabılarında ve şapkasında kanatları olan, hızla yol alan bir Roma tanrısıydı. Doğrusu bu, en hızlı gezegen için mükemmel bir isimdi. Roma tanrısı Merkür aynı zamanda diğer tanrıların mesajlarını da taşır ve insanlar uyurken onlara rüyalar gönderirdi.
Ay sezgisel anlayışı anlatırken, Merkür nesnel anlayışa karşılık gelir.
