çalışmam ile ilgili sözler

Fuzüli'nin, kendi temaşa macerasını aktarırken -öyle ifade etmese dekozmolojik idrakin yönlendirmesiyle sonunda şiire ulaştığı söylenebilir. Kendisi de bir İslam sanatkârı olan şairin, bu macerasında dolaylı da olsa kozmolojik idrake vurgu yapması çok önemlidir:

“Ben varlıklara duygu ve akıl gözüyle baktım. Onlar üzerinde fikir ve düşünce ayağıyla

yürümeğe çalıştım. Her cinsin, her cinsin nev'inin, her nev'in sınıfının, her sınıfın ferdinin ve her ferdinin uzvunun, maksatlı veya maksatsız, muhakkak bir işle meşgul olduğunu gördüm. İhtiyarlamaktan, tembelleşmekten korkarak gaflet içinde fırsatları kaybetmekten çekinerek mukadder ve elde edilmesi mümkün olan hususların kazanılması için işlerden bir iş

seçtim. “İlmi, bir sihir de olsa öğreniniz. hadisi beni teşvik etmekle beraber Biz ona (Hz. Muhammed) şiir öğretmedik! ayeti de bana yönümü gösterdi. Bunun üzerine nazm-ı kelam yolunu tercih ettim ve bu yola, kâinattaki intizamın hikmetine eriştim. Çalışmam beni en sonunda, varlıklardaki düzenin bir düzenleyicisi, mahsus ve makul nakışların bir işleyicisi olduğu

neticesine götürdü. Allah'ın sonsuz inayetine güvenerek onu bilmenin yolunu talep ettim” (Fuzuli, 2002: 3-4)

O gece uzunca bir süre uyanıktım. Annemin bana, Moura'nın anısına olan burs üzerinde çalışmam için meydan okurkenki yüz ifadesini tekrar tekrar düşündüm. Moura'nın ölümünden üç gün sonra kulak misafiri olduğum tartışmayı düşünmemeye çalışsam da aklımdan çıkmıyordu.
Mutfağa giderken babamın sesini duymuştum. "Martino'ya, Clara'nın Moura'dan nefret

ettiğini söylediğine inanamıyorum. Aklından ne geçiyordu?"