Gnostiklere göre zorla bir din kabul ettirilmemelidir. Bu nedenle yapılan savaşlar ve fetihler etik yaşama ters düşer, sulh ve dostluğu bozar.
Yahudiler her yıl Yom Kipur ( kefaret, günah çıkartma günü ) gününde, kendilerine bir daha günah işletmemesi için Şeytan'a bir erkek keçi adarlar ve onu çöle bırakırlar. Buna " Günah Keçisi " denir.
Babil inançlarına göre gökyüzünde ne varsa, yeryüzünde de mutlaka bir örneği vardır ya da tam tersi yeryüzündeki her şeyin mutlaka aynısı olmasa da bir benzeri gökyüzünde bulunur. Eliade Fırat Nehri'nin Kırlangıç yıldızında, Dicle Nehri'nin Anunit yıldızında, Nippur kentinin Büyük Ayı' da olduğunu yazar.
Paganizm bilinen dinlerden farklı olarak kutsallığı doğadaki her varlığı dağıtmış, tanrısallığı gökten yere indirmiştir.
Gnostikler, dört elementin, su, ateş, toprak ve havanın temizliğine çok önem verirler. Bunların temiz tutulması için ne mümkünse yapılmalıdır. Buna çarpıcı bir örnek olarak Zerdüştlerin Sessizlik Kuleleri denilen, ölülerin görevli rahipler tarafından çıkartılıp akbabalara yedirildikleri, bu şekilde toprağın kirlenmemesini sağladıkları tapınakları sayabiliriz.
Evi yapan tanrı değilse, insan beyhude yere çalışır.
Gökyüzündeki her şeyin bir yansımasının yeryüzünde de olması fikri makrokozmos ve mikrokozmos fikrinin de ortaya çıkmasına neden olmuştur. Buna göre insanın başı göğe, elleri toprağa, gözleri suya karşılık gelirdi ki, bu nedenle baş ağrısı göğe atılarak, el ağrısı toprağa akıtılarak tedavi edilirdi.
Şeytana, kötülüğe karşı savaşılması, cennet ve cehennem kavramları Zerdüşt dininden diğer dinlere kaynak olmuştur. Şeytan ve yanında savaşanlar yeraltı güçleri olarak anılmaya başlanmış, Tanrı ve yanındaki melekler ise göksel güçler olarak Sabii dininde yerini almıştır.
İnsan ruhu tanrısaldır, yani özü iyidir. Beden ise dünyasaldır, yani kötüdür.
Melek Tavus; " Sen Xuda'sın ben Ezda, sen yaradansın ben mahlûkat."
Dinlerdeki cennet, cehennem, kıyamet kavramları, hesap günü, melekler ve Şeytan sembolik kavramlardır. Cehennem insanların diri diri yakılacağı yer değil, Allah'ı tanıyamayan insanların içine düştükleri iç sıkıntısıdır. Cennet ise Allah'a kavuşan, onu hissedebilen insanların yasadıkları hazdır.
