Birbirine bakarken utanan çiftlerin aynasıydı, siyah beyaz fotoğraflar. Utanır, "Seni seviyorum" diyemezler lakin yüreğinde taşır koynunda saklarlar. Unutulmaya yüz tutmuş mahcubiyetin asıl suretiydi.
Sen sen ol, kimseyi çok sevme kızım. Sonra insanın gözünde kalıyor.
Ah ihtiyarlık ahn! Kapıya konacak gibi değil. Hele sahipsizsen daha vahim...
