Nerdeyse tüm memeli hayvanların, hatta bize en yakın akrabalarımızın bile kürkleri vardır. Ama insanın kürkü yoktur. Atalarımızın bundan dört milyon yıl önce var olan kürklerini kaybettikleri kabul ediliyor. Çünkü oldukça sıcak olan Afrika steplerinde vücutları yeterince isiniyordu. Bunun yanında besin aradıkları ve vahşi hayvanlardan kaçtıkları için sürekli
hareket ediyorlardı. Bu nedenlerden dolayı doğa muhteşem çözümüyle önce ısı alışverişini engelleyen kürklerini yok etti. Sonra onları daha fazla serinletecek olan ter bezlerini artırdı ve koyu renkli ciltleriyle güneş işinlarından korunmalarını sağladı.
İnsan, dünyada yaşayan diğer tüm canlı varlıklar arasında özel bir yere sahiptir. Bunu da yetenekli beynine, becerikli ellerine ve özellikle, oluşturduğu dil ve yazıya borçludur. Düşüncelerini ve deneyimlerini kardeşleriyle paylaşabilen tek varlıktır. Bir insan; geleceğini planlayabilir, çevresinde meydana gelen olayları anlayabilir, her durumu etkileyip bu yeni duruma ayak
uydurabilir. Gökdelenler inşa eder, roketler yapar, hastalikları iyileştirir, evrenin kaderiyle ilgili düşünceler üretir ve sanat eserleri yaratır. Büyük bir olasılıkla ölümlü olduğunu bilen tek yaratık