“Eğer çocuklarınızı yetiştirmeyi beceremezseniz” diyor,
"Diğer yaptığınız hiçbir şeyin pek bir önemi yoktur.”
Ben paçalarım tutuşmuş evde oraya buraya koştururken, o
yatakta uzanıyor ya da kanepede yayılıp televizyon kanalları arasında geziniyor. “Dinlen , hepsini birden yapman gerekmiyor... Yavaş ol.” demesi kolay. Tabii ki ben bu durumda elektrikli süpürgeyi onun kaval kemiğine doğru sert bir şekilde vurmak isterim çünkü ben bu işleri yapmasam, temiz ve düzenli kalmasam,
doğru zamanda doğru yerde ve doğru eşyalarla olmayı sağlamasam... O zaman kim bütün bunları halleder?
"Bugün hayatından defoluyorum
Fark edilmiyor ama kahroluyorum
İçime attığım gibi
Kendimi çöpe atıyorum"
Çok yalan söylemişti, hatırlayamadığı yalanlar bile olduğuna eminim...” Duraksıyor. “Boş ver.” diyor.
Sayfaları başparmağımla çevirmeye başlarken bir yandan da esnememeye çalışıyorum. Sonra da arkama yaslanıp bekliyorum.
Yatak odamın penceresinden her gün gördüğüm manzarayla neredeyse aynı görüntü