"...Günahların bedeli sadece cehennemde ödenmiyormuş!"
Sanki ölmüştü zaman..
"Günahların bedeli sadece cehennemde ödenmiyormuş."
Aynı daldaki iki yaprak bile birbirine benzemezken insanların farklı olacağı gerçeğini yadsımak olmazdı.
Ve yitireceği şey hayatı boyunca elde ettiği tek doğruydu.
"Aynı daldaki iki yaprak bile birbirine benzemezken insanların farklı olacağı gerçeğini yadsımak olmazdı."
Çünkü büyük yıkımlar çehrelerden yansımayacak kadar kutsaldır , çünkü vedasız bir göçün gam yükü daha hafiftir .
Haklıydın Şennur. Günahların bedeli sadece cehennemde ödenmiyormuş.
"Gözlerinde ufuk çizgileri vardı. Hep uzaklara baktığından artık kirpiklerine dek kazınmıştı.
Kalbini gördüm gözlerinde.
Kalbi ufak bir kırlangıçtı. Göçmüştü ve bir daha sıcak iklimlere dönmemişti.
Dönmeyecekti de."
Çünkü büyük yıkımlar çehrelerden yansımayacak kadar kutsaldır..
Kalbini gördüm gözlerinde.
Kalbi bir ufak kırlangıçtı. Göçmüştü ve bir daha sıcak iklimlere dönmemişti.
Dönmeyecekti de.
İnsan babasının yaşlandığını anlamaz , öldüğünde bile anlamaz.Hep o çocuk ellerinden tutan adam kalır akılda.
Ben vefalı bir evde doğdum, huzurla boyanmış duvarları olan bir evde büyüdüm; ne yazık ki bir apartmanın ikinci katına hapsolmuş, duygu yoksunu bir tavanın altında öleceğim.
Aslında ben başka bir öykü yazacaktım.
“Ellerim neden siyah?” demeseydi.
Tatilin kelime anlamı “çabuk geçen günler” olmalı.
Büyük yıkımlar çehrelerden yansımayacak kadar kutsaldır, çünkü vedasız bir göçüşün gam yükü daha hafiftir.
Tam gece bitti derken bir Bilecik türküsü başlamıştı.
Bu türkü gönlümün surlarında sızıya çalan bir gedik açmıştı.
Karanlığın tonu acıyla incelip iyice koyulaşmıştı.
"Siyah gömlek al kanlara boyandı..."
