Herkes sesiyle gövdesi arasında
Yakın bir yerde kiralar yarayı
Kabuk atan evlere taşınıp durur
Bu yüzden sabaha karşı kimse aşina değildir
Yırtılan sözün ince perdesine çift kişilik susmayı
De ki eski bir kil tarifesidir acının ur rengi
Zahmet yatılı kaldıkça insanda
Ağarır şakakta susmanın civası
Ocağıma sus
