Savaşta, uğrunda savaşılan ülkünün haklı olduğuna inanmak kadar güçlü bir destek yoktur.
Silahların gürültüsü arasında yasaların işitilmemesini kabul ederim. Şu var ki, burada söz konusu olan, yalnız, barış zamanında yürürlükte olan ulusal yasalardır; başka bir deyimle, her devletin kendi mahkemelerinin uyguladığı yasalar söz konusudur. Yoksa süresiz olarak konmuş her çağa uygun olan sona ermez yasalar değil...
Haksız bir şey, akıllı varlıklardan oluşmuş bir toplumun doğasına aykırı olandır.
Bir halkın sönüp gitmesi iki yoldan olabilir: Ya bir toplum olarak gövdenin yok oluşu ile ya da sözünü ettiğim, biçiminin ona can veren ruhun yok oluşu ile.
Bir suçluyu bağışlamak, bir suçsuzu cezalandırmaktan yeğdir.
Hiç kimse, düşünceleri yüzünden cezalandırılmayı hak etmez.
Bir insanın yalnız, cezalandırmak için cezalandırması haklı sayılamaz.
...evlenmemek ancak, üstün nitelikleri olanlara yaraşır.
Hiçbir yurttaş, bir yasanın neyi zorunlu kılmak istediğini bilmezse, bu yasaya içten bir bağlılıkla saygı da gösteremez. Hiçbir yasa da, doğruluğunun gerekçesini yalnız kendi içinde saklamamalıdır; aynı zamanda bunu, yasaya boyun eğmelerini istediği kimselere de açıklamalıdır.
