Teslimiyetim bir sana Ester
Yüreğimin derin kuytusunda
Can çekişirken
Beni bırakma
Parmak uçları ararken tebessümü. Bir gerçeklik bu kadar hayal olabilirdi! Eller yine kendi omuzlarına sarılınca. Uyanır insan yüz yıllık uykusundan.
Yağmurdandır bilirim, yağmur yağıyor yine
Kaçışamayan bütün yalnızlıklar üstüne
Üstelik mevsim ihtiyarlaşmış sonbahar
Deminde ekşimiş yapraklar ilişir göz bebeklerime
Şehrin kıyısına vurmuştu suskunluğumuz bizi. Baltık mimarisi bir kafede sen ve ben. Yasa dışı sevmeye yorgun ayaklarımız dinlenirken. Masada ilk ikram ellerimizdi.
Şimdi nehrin kıyısındaki. Yaşlı hasta elma ağacına yaslan Ester. Adem ile Havva'nın cennetten kovuluş yasını tut.
Benden git
Benden git ki
Özgürlüğüne aşık olayım
Seni düşlemek ansızın
Serçenin gün ışığına doyumsuzluğu
Seni düşlemek şu vaktin üşüten ayazında
Gözleri nemlenen güvercinin gözlerinden öpmek gibi...
