Sevdiklerinizin , sizi ve anılarınızı saklamak için yaptırdığı köşklerden yapıyorum.
Tırnak yemek bir insanın fiilen kendini yediğinin sağlam bir göstergesi değil midir? Kendini dişleriyle ısırıp, pinçik pinçik edip tükürüyordur. Kendi tırnağını yiyen insan elbette onu tükürecektir, bir insana kendisinden daha mide bulandırıcı gelen başka ne vardır ki?
Alüminyum güğüm, kapının eşiğindeki piknik tüp üzerinde kaynıyordu. Sanırım adam duş alsın diyeydi. Adam kızı kanepede ters çevirip at kuyruk saçları kavradığı esnada, ben camdan geri çekildim. Bir baktım kuş yerde yuvarlanıyor. Kanadından vurmuşum, hemen yakaladım. O sevinçle olanları daha da izlemeden aşağı indim, arkadaşlarım da beni bekliyordu.
Hiç sesimi çıkarmadım, kılımı bile kıpırdatmadım, zaten parktayız biri görür ayıp olur diye düşünüyordum. Fakat abla boynumda nefes alıp vererek beni; gâh çıkartıyordu gökyüzüne, âlemi seyrediyordum. Gâh indiriyordu yeryüzüne, seyrediyordu âlem beni.
Deliğe doğru bakayım derken, camda gördüklerim karşısında şok oldum. Evin salonunu tam görebiliyordum. Bizim patron salondaki kanepenin üzerinde büyük kızı kucağına almış sevişiyordu. Kız adamla birlikte bir oraya bir buraya dönüp yiyişiyorlardı. İlk başta mala bağladım, anlam veremedim. Öyle boş boş seyrettim bunları. Anaları da salondaydı.
Kadın biraz acemiydi ama fiziği bütün kusurları kapatıyordu. Penetrasyon beş dakika kadar sürdü, kadın hiç manevra yapmadı, sadece kanepede tutunacak yer arıyordu. Yer bulamadıkça ustamın boynuna sarılıyor ama ikide bir geriye düşüyordu.
Bilmeyince daha mı mutlu oluyoruz acaba? Bizi hayatın en diplerine doğru çeken şey ne? Çok iyi paralar kazanıyoruz, güzel evlerde oturuyoruz, arabalarımız var ama sokak arası karanlık bir parktan veya kırık bir banktan aldığımız huzuru başka bir yerde bulamıyoruz.
