" O gün zalim kimse ( pişmanlıktan ötürü) ellerini ısırıp der ki :
Keşke Peygamber'le birlikte bir yol tutmuş olsaydım".
Yazık bana! Keşke falancayı (batıl yolcusunu) dost edinmeseydim ".
Çünkü, Zikr (Kur'ân) bana gelmişken o, beni O'ndan saptırdı.
Şeytan insanı yüzüstü bırakıp, rezil eder.
Furkan suresi- 27,28,29
İlahi kelamın son kez insanla buluştuğu Kur'ân'ı Kerim, ilk vahiyden itibaren yüce değerler inşa etmiş ve cahiliye dönemindeki bir toplumu ilim ve medeniyetin öncüleri haline getirmiştir.
"Bir toplum tevhidi terk edecek olursa, mutlaka Allah'ın gözünden düşer ve Allah onlara esareti musallat kılar."
Hicr suresinde insanların küfürde, inkarda ısrarları eleştirilmektedir.
Nitekim küfür onların kimlikleri haline gelmiştir.
Yüce Allah onların halini şöyle anlatır :
"Şayet onlara semadan bir kapı açsak da onda yukarı çıksalar," Sadece gözlerimiz bağlandı, hatta biz sihirlenmiş bir kavimiz (derler) "
Hicr suresi - 14,15
Kur’an sadece yazılı bir metin değil, sözlü bir hitap olarak okunmalı ve konuşmacı-muhatap ilişkisi içerisinde anlaşılmalıdır. Bu diyaloğun bir yarısı elimizdeki mevcut olan Kur’an metninde yer alırken diğer yarısı Hz. Peygamber’in sîretindedir. Dolayısıyla sadece metindeki siyak-sibak ilişkisine değil hitap-muhatap bütünlüğüne de bakmak gerekir.
"Zengin Allah nezdinde üstün ve değerli olduğu için zengin değildir. Fakir de değersiz olduğu için fakir değildir. Allah bununla dünyada zengine iyilikte bulunmak, kıyamette ise fakirin hesabını kolaylaştırmayı murad etmektedir."
Vahiy kesildikten bir müddet sonra Cebrail as. gelince Hz.Peygamber ona: "Ey Cibril! Arayı o kadar açtın ki, seni özledim." dedi. Cebrail: "Benim sana özlemim daha fazladır. Çünkü sen Allah nezdinde çok değerlisin, fakat ben bir emir kuluyum." dedi.
