Ethel Lilian Voynich
Ethel Lilian Voynich

Bunu da unutmayın ki, qəlbin axı dili yoxdur, səsi yoxdur, o çığıra bilmir. O gərək səbr etsin, səbr etsin, səbr etsin...!

Ethel Lilian Voynich
Ethel Lilian Voynich

Padre, gedək burdan! Bu meyit kimi cansız aləmlə, bu səhvlər, yanlışlıqlar aləmi ile sizi bağlayan nədir? Axı onlar keçmiş əsirlərin zir-zibilidir! Onlar başdan-başa çürümüşdür! Gedək bu aləmdən, padre, işıq dolu başqa bir aləmə gedək...Ayılın, gəlin yenidən yaşamağa başlayaq!

Ethel Lilian Voynich
Ethel Lilian Voynich

Andın nə mənası var? İnsanı bir şeyə bağlayan and deyil. Əgər bir adam hiss edirse, özü də dərindən hiss edirsə ki, bir fikir onun qəlbinə hakim olmuşdur, -bu kifayətdir. Bundan başqa adamı heç bir şey bağlaya bilməz.

Ethel Lilian Voynich
Ethel Lilian Voynich

Əgər nə vaxtsa bir insana rast gəlsən və sənə elə gəlsə ki, o, sənə və başqalarına oxşamır, aramıza gözqamaşdırıcı ulduz kimi gələn nadir insanlardan biridi, çalış unutmayasan ki, bu cür insanları tanımaq - xoşbəxtlikdir, sevmək isə təhlükəli...
Ovod 2

Ethel Lilian Voynich
Ethel Lilian Voynich

Ürək partlaması da zahirən xoş olan başqa izahatlar kimi bir şeydi.

Ethel Lilian Voynich
Ethel Lilian Voynich

Elə bir şey yox idi ki, ona təəssüf edəsən, onun həsrəti ilə dönüb geriyə baxasan. Arxada çirkin yalanlar, kobud hiylələr, üfunət dolu durğun həyat bataqlığı qalırdı...

Ethel Lilian Voynich
Ethel Lilian Voynich

O aciz-aciz ətrafındakı dağlara, daşlara baxır, bu dağlar niyə yerindən qopub onun üstünə tökülmür, onu bu əzab verən insanların əlindən xilas etmir, bu daşların nə üçün ona yazığı gəlmir...!