Aristoteles, dili, düşüncenin objeleri yansıtması gibi, konuşmanın da düşünceleri yansıtmasının bir aracı olarak görür.
''Kendi gözlemlerimiz bize, devletin iyi bir amaçla oluşturulmuş bir topluluk olduğunu anlatır. Çünkü tüm insanlar sadece devlet oluştururken değil, her eyleminde “iyi” saydıkları bir şeyi elde etmek için de eylemde bulunurlar.''
Düşünme, algı ve kuramla birlikte ruhsal bir olay olan bilmenin sağlandığı haldir.
"Biz yalnızca evreni bilmek istemekle yetinmeyiz, ayrıca bir de ona hakim olmak isteriz."
Tutkularına tutsak olan, tutkularını kendisine üstün tutan insan, er ya da geç mutsuz olacaktır.
"İnsan, kendi kendini sorun yapmaktan vazgeçmeyen varlıktır.
-Ernst Von aster, felsefe tarihi, sentezyayıncılık syf: 24
