Cüneyt Karaöz
Cüneyt Karaöz

Gökyüzünün de yeryüzü kadar sevilmeye değer bir yer olduğunu düşünüyordum.

Cüneyt Karaöz
Cüneyt Karaöz

Epey küçük ama yaşlı bir çocuktum.

Cüneyt Karaöz
Cüneyt Karaöz

Yaşamak, bu kadar özgür hissettiğin bir anda, ellerinde kelepçeler yokken, parmaklıklar yahut duvarlar ardında değilken, denizdeyken...

Cüneyt Karaöz
Cüneyt Karaöz

Asıl yalnızlığımın sebebi de buydu belki. Kendimi bencilce çok seviyordum. Bu yüzden kendi hayatımı mahvetmemek adına birçok kişinin kalbini kırmış ve onların hayatlarını mahvetmiş bile olabilirdim. Kendimi elbette onların hayatına adamak zorunda değildim. Ne yazık ki bunun, normal insanlar gibi her şeyi akışına bırakıp, kendiliğinden gerçekleşmesini

bekleyemiyordum. Oysa hayat bize sebepler verirdi ve bir gün, birisiyle birlikte olamayacaksan bu suçu üstlenirdi. Ben hayatın bir sebep bulmasını beklemeden bir gün bunun olacağına adım gibi emin olduğumu sanarak suçu kendi omuzlarıma yüklüyordum.

Cüneyt Karaöz
Cüneyt Karaöz

Kendimi iyi hissetmeme sebep olan bir şeydi Eylül'ü sevmek.

Cüneyt Karaöz
Cüneyt Karaöz

Yol uzundu, özgürdü, uçsuz bucaksızdı ve gidebildiğin yere kadar sonsuzdu... Sonsuzluğu kucaklamam gerekiyordu.