Günümüzde siyasal zor, uçak demektir, füzeler demektir, tank demektir. Üretim ilişkilerinin dünya çapındaki gelişkinlik ve yaygınlık düzeyi, siyasal zorun maddeleştiği askerileşmeyi de yaygınlaştırmış, adeta bir erek haline sokmuştur.
Bir toplumda siyasal zor iktisadi evrimden bağımsızlaşmış ve iktisadi durumu kontrol etmeye yönelmiş ise ve toplum bu şekilde ayakta duruyorsa, o toplumdaki denge suni dengedir.
Temel alan olan kırlardaki halk kitlesi ise köylülerdir. Bu yüzden halk savaşının zorunlu bir durak olduğu Demokratik Halk Devrimlerinde sınıf katılması olarak temel rolü işçiler değil köylüler oynayacaktır. Yani devrimin temel kitle gücü köylülerdir.
İlk önce küçükten büyüğe doğru ilerlemek gerekir. Aksi yönde ilerlemeye kalkışmak anlamsız olur. En küçüğü halk ordusunun çekirdeği yaratacak olan gerilla fokosudur. Bu çekirdeği olan yaratacak olan cephe değildir, ama çekirdek geliştikçe ulusal devrimci cephenin yaratılması olanaklı olur.
Debrayın düşüncesi, bizi daha ötelere bile götürecektir. Debray en küçüğü gerilla fokosudur demekle, foko öncü örgütünün ilk biçimidir. Fokodan önce kelimenin tam anlamıyla öncü yoktur ve öncü ancak kırlarda olduğu ölçüde öncüdür.
Gerilla gücü politik öncü haline gelmezse, askeri düzeyde gelişemez. Çünkü bir kitle mücadelesi, onun en radikal biçimi olan gerilla harekatı, eğer askeri zafer kazanmak istiyorsa, sömürülen sınıfların çoğunluğunu politik olarak kendi etrafında bir araya getirmelidir.
Bizim gibi halk savaşının zorunlu bir durak olduğu ülkelerin devrimci mücadelesinde köylüler temel güçtür, proletarya Önder güçtür ve proletaryanın öncülüğünün niteliği ideolojiktir.
