Abdülbasit Muhammed Seyyid sözleri

“İsrâil oğulları arasında biri ala tenli (abraş), biri kel, biri de kör üç kişi vardı. Allah Teâlâ onları sınamak istedi ve kendilerine bir melek gönderdi.

Melek ala tenliye geldi:

- En çok istediğin şey nedir? dedi. Ala tenli:

- Güzel (bir) renk, güzel (bir) ten ve insanların iğrendiği şu halin benden giderilmesi, dedi. Melek onu

sıvazladı ve ala tenlilik gitti, rengi güzelleşti. Melek bu defa:

- En çok sahip olmak istediğin mal nedir? dedi. Adam:

- Deve (yahut da sığır)dır, dedi. Ona on aylık gebe bir deve verildi. Melek:

- Allah sana bu deveyi bereketli kılsın! diye dua etti.

Sonra kele gelerek:

- En çok istediğin şey nedir? dedi. Kel:

-

Güzel (bir) saç ve insanları benden uzaklaştıran şu kelliğin giderilmesi dedi. Melek onu sıvazladı, kelliği kayboldu. Kendisine gür ve güzel (bir) saç verildi. Melek sordu:

- En çok sahip olmak istediğin mal nedir? Adam:

- Sığır… dedi. Ona da gebe bir inek verildi. Melek:

- Allah sana bunu bereketli kılsın! diye dua ettikten sonra körün

yanına geldi ve:

- En çok istediğin şey nedir? dedi. Kör:

- Allah’ın gözlerimi iade etmesini ve insanları görmeyi çok istiyorum, dedi. Melek (onun gözlerini) sıvazladı. Allah onun gözlerini iade etti. Bu defa Melek:

- En çok sahip olmak istediğin şey nedir? dedi. O da:

- Koyun… dedi. Bunun üzerine ona döl veren bir gebe koyun

verildi.

Deve ve sığır yavruladı, koyun kuzuladı. Neticede birinin vadi dolusu develeri, diğerinin vadi dolusu sığırı, ötekinin de bir vadi dolusu koyun sürüsü oldu.

Daha sonra melek ala tenliye, eski kılığında geldi ve:

- Fakirim, yoluma devam edecek imkânım yok. Gitmek istediğim yere önce Allah sonra senin yardımın sâyesinde

ulaşabilirim. Rengini ve cildini güzelleştiren Allah aşkına senden yolculuğumu tamamlayabileceğim bir deve istiyorum, dedi.

Adam:

- Mal verilecek yer çoook, dedi. Melek:

- Ben seni tanıyor gibiyim. Sen insanların kendisinden iğrendikleri, fakirken Allah’ın zengin ettiği abraş değil misin? dedi. Adam:

- Bana bu mal atalarımdan miras

kaldı, dedi. Melek:

- Eğer yalan söylüyorsan, Allah seni eski haline çevirsin, dedi.

Sonra melek, eski kılığına girip kelin yanına geldi. Ona da abraşa söylediklerini söyledi. Kel de abraş gibi cevap verdi. Melek ona da:

- Yalan söylüyorsan, Allah seni eski haline çevirsin! dedi.

Körün kılığına girip bu defa da onun yanına gitti

ve:

- Fakir ve yolcuyum. Yoluma devam edecek imkânım kalmadı. Bugün önce Allah’ın sonra senin sâyende yoluma devam edebileceğim. Sana gözlerini geri veren Allah aşkına senden bir koyun istiyorum ki, onunla yoluma devam edebileyim, dedi. Bunun üzerine (eski) kör:

- Ben gerçekten kördüm. Allah gözlerimi iade etti. İstediğini al, istediğini bırak.

Allah’a yemin ederim ki, bugün alacağın hiçbir şeyde sana zorluk çıkarmayacağım, dedi. Melek:

- Malın senin olsun. Bu sizin için bir imtihandı. Allah senden razı oldu, arkadaşlarına gazap etti, cevabını verdi (ve oradan ayrıldı). (Buhârî, Enbiyâ 51; Müslim, Zühd 10)

1. Anne sütü sterildir.
2. Çocuğun emebileceği isadadir, yani iliktir.
3. Çocuk sütü emdikçe yerine yenisi uretilmektedir.
4. Çocuk emmediğinde anne göğsünde bekleyen süt bozulmaz.
5. Anne sütünün sindirimi kolaydır.
6. Anne sutünde her türlü besin vardır.
7. Çocuğu mikroblara karşı korur.
8. Emzirme , çocukla anne arasındaki

ruhsal ilişkiyi artırır.

Çocuklar için sporun faydaları :
1. Fiziksel boyutu : aktif ve haraketli bir oyun , çocukların beden ve kaslarının gelişmesi için gereklidir.
2. Terbiye boyutu :çocuk ,oyun araç gerecleriyle bir çok şeyi öğrenir ve ufkunu geliştirir.
3. Sosyal Boyutu : oyun oynamakla çocuk diğer çocuklarla nasıl sosyal ilişkiler kuracağıni öğrenir.
4. Üretici boyutu :

oyun sayesinde çocuk ,üretici gücünü ortaya çıkarır ve aldığı fikirleri uygulamaya koyar.
5. Ahlakı boyutu : çocuk , oyunla doğruluk ve yanlislik gibi kavramları öğrenir .
6. Kişisel boyutu : oyun vasıtasıyla çocuk , kendinde var olan yetenekleri keşfetme imkanını elde eder.
7. TEDAVİ boyutu : oyun vasıtasıyla çocuk çeşitli baskılardan kaynaklanan

sıkıntıyı üzerinden atar.

İbn Abbas (r.a) naklediyor:
“Birgün Hz. Peygamber’in (s.a.v) arkasındaydım. Bana dedi ki: “Evladım! Sana bir takım nasihatlerde bulunacağım. Allah’ın (c.c) hukukunu gözet ki, Allah da seni gözetip korusun. Allah’ın (c.c) rızasını her işte önde tut, Allah’ı (c.c) önünde bulursun. Bir şey isteyeceksen Allah’tan (c.c) iste. Yardım talep ettiğinde Allah’tan

(c.c) iste. Şunu bil ki, bütün insanlar sana bir fayda vermek üzere bir araya gelseler, ancak Allah’ın takdir ettiği kadar fayda verebilirler. Bütün insanlar sana bir zarar vermek üzere bir araya gelseler, ancak Allah’ın takdir ettiği kadar zarar verebilirler. (Çünkü ilahi takdirde) olacak olan yazılmış ve başa gelecek olanlar kaydedilmiştir.”(Tirmizi)
Diğer hadis

kitaplarında şu fazlalık var.
Allah’ın hukukunu gözet ki O’nu önünde bulasın. Rahat zamanında Allah’ı unutma ki sıkıntılı zamanlarda Allah seni unutmasın. Şunu bil ki başına gelmeyecek olan şey başına gelmez. Başına gelecek olan şeyden de kurtulamazsın ve yine bil ki yardım sabırla, rahatlık sıkıntıyla beraberdir. Zorlukla beraber kolaylık da vardır.

Hasan b. Ali (r.a) diyor ki: Hz. Peygamber (s.a.v) vitir namazında okumak üzere bana şu duayı öğretti.
“Allah’ım! Hidayete erdirdiklerinin arasına beni de erdir. Afiyet verdiklerinin arasında bana da afiyet ver. Gözetip kolladıklarının arasında benim işimi de gözet. Lütfettiğin şeyleri bana bereketli kıl. Takdir buyurduğun şeylerin şerrinden beni koru; çünkü

takdir eden sensin, senin takdirine karşı gelinmez. Senin gözetip kolladığın kimse alçalmaz. Rabbimiz! Şüphesiz gerçek lütuf sahibi sensin. Noksan sıfatlardan münezzehsin. ( Ebu Davud, Tirmizi, Nesai)