Bu toprakları şu dikenli teller mi ayırıyor? Oysa şu ağacın kökü bu tarafta, dalları öbür tarafa sarkmış, ağacın umrunda değil.
“Ne garip burada Türk bayrağı,orada İran bayrağı.Bu toprakları şu dikenli teller mi ayırıyor?Oysa şu ağacın kökü bu tarafta,dalları öbür tarafa sarkmış,ağacın umrunda değil.”
Ah nasıl da unuttum bağışla
Seni sevmem, senin de umrunda değildi..
Bostanda bırakılan birkaç kök, kökten var olan yaşam,yani hayat...Henüz olgunlaşmamış yavru kavun ve karpuzların toprağa gömülmesiyle oluşan iki minik tümsek,dümdüz edilen bostanın görüntüsünü bozardı. Ancak bu kimsenin umrunda olmazdı. Altında hayat vardı çünkü. Hayatın olduğu yerde tekdüzelik olmaz,değişkenlik ve akıcılık olurdu.
Pirinç terasları her yıl binlerce turist ağırlıyor ancak ziyaretçilerin büyük çoğunluğu manzarayı seyredip rahat otellerde konakladıktan sonra burayı terkediyordu. Terasları inşa eden, iki bin yıldır ayakta kalmasını sağlayan, bu toprakların yoksul insanları kimsenin umrunda değildi.
