tozu ile ilgili sözler

Aztekler kakao ağacının meyvesinden çikolata yapıyorlardı ve çeşitli meşrubatlarda ve şekerlemelerde tat ve karışım olarak kullanıyorlardı. Kızarmış kakao tanelerini ( kimi zaman kavrulmuş mısırla birlikte) öğüten ve sonra da bu tozu suyla karıştırarak çikolata hazırlayan Aztekler, bunu köpürene kadar tahtayla çırpar, vanilya orkidesi tohumları ya da balla

tatlandırırlardı.

Karakterler bir bir canlanıverdi gözünde. Bahar, Nilüfer, Fidan, Filiz, Şebnem... Kimi beş yaşında bir çocuk kadar neşeli kahkahaların sahibi, kimi bir fırtına kadar sert, esti mi tozu dumana katan, kimi kaynayan bir süt misali taşmaması imkansız, kimi bir turnusol kağıdı, ne aldıysa onu olduğu gibi gösteren, özü sözü bir... Hiçbirinin Günışığı Hanım ile ortak

tek bir paydaları bile yok. Kadın olmaları dışında.

Niçin kalabalıklar telaşlı ? Niçin fırtınaya tutulmuş kar tozu gibi savrulup duruyorlar? Niçin çocuklar ağlıyor, gençler eziyet çekiyor, yaşlılar umutsuzlar ? Niçin bir topluluk başka bir topluluk ile savaşıyor ve daha önemlisi, belirli bir topluluğun mensupları kendi aralarında kavga ediyorlar? Niçin sevgi ile dostluk bağlarını bir demir parçası kesiyor ? Niçin

suç ve mutsuzluk toplumsal formülün vazgeçilmez bir unsuru olarak görülüyor ?

Haydi Abbas, vakit tamam;
Akşam diyordun işte oldu akşam.
Kur bakalım çilingir soframızı;
Dinsin artık bu kalb ağrısı.
Şu ağacın gölgesinde olsun;
Tam kenarında havuzun.
Aya haber sal çıksın bu gece;
Görünsün şöyle gönlümce.
Bas kırbacı sihirli seccadeye,
Göster hükmettiğini mesafeye
Ve zamana.
Katıp tozu

dumana,
Var git,
Böyle ferman etti Cahit,
Al getir ilk sevgiliyi Beşiktaş'tan;
Yaşamak istiyorum gençliğimi yeni baştan.

Cahit Sıtkı Tarancı