Alnımı cama dayıyorum. Sağımdakiyle de solumdakiyle de muhabbeti başlatmıyorum. Bütün seslerin arasında kendime bir sessizlik seçiyorum. Trenin uzayıp giden gölgesine takılıyor gözlerim. Gölgenin surete, suretin kendi özüne yakınlığını düşünüyorum. Sayısal hesaplar geliyor aklıma.
