"Varlığında siyah, gri, kahverengi ve lacivertlere yer bırakmayan, rengarenk boyadığı tüm o tuvaller gibi gittiği her yere parlak maviler, yeşiller, sarılar ve pembeler götüren Özlem'e bakıyorum. Yüzünde gölgeler, aklında sorular var."
Kuvvetli korkumun karaya boyadığı yüreğimde beyaz bir nokta halinde umudu hissediyorum.
"Biraz eylül, çokça ekim, fazlasıyla da kasımdır...
Güneşi beklemektir. Başka şeyleri de...
Güneşten kopan ışığın daha çok kırılıp, gökyüzünü önce kızıla, sonra da puslu bir griye boyadığı günlerdir.
En çok da sararmış yaprak sarısıdır.
Sisli bir güne merhabadır.
Sonbahar, yeniden gelecek ilkbaharın farkına varmaktır."
