anlayacağın ile ilgili sözler

Dışarıdakiler - Alper kul

* "Dostlarını yakın, düşmanlarını daha yakın tut."

* "Araf gibi bir yer. Hiçbir yere ait değil. Ama gördüğüm her şeyden daha güzel."

* Her bellek yaşadığı mutlu anları daha çok hatırlıyor. Hayatta kalabilmek için savunma mekanizmasının geliştirdiği bir önlem olarak acının hafızası olmuyor. Unutmuyor

ama alt belleğe atıyor.

* "Acılarla yüzleşmek insanı güçlendirir kızım. Önemli olan ümitsizliğe düşmemen. Umut etmen son nefesine kadar seni ayakta tutar. Unutma insan dediğin acıları kadar güçlüdür."

* "İnsan hududunu kendi bildiği yere çizer kızım. İnsan gönlü kadardır. Devredeceğin tenden sana ne ? Ben, sırra vakıf olandır."

*

Adamın tek bildiği iletişim yolu konuşmaktı. Ama bir insan sadece konuşarak karşısındakiyle nasıl anlaşabilirdi ki ? Duygularını nasıl aktaracaktı ? Konuşmak iletişim yolları arasında en zayıf olanıydı. Neticede konuşmak, ağızdan çıkan sesleri birbirine bağlayarak, her duyguya karşılık gelen bir kod üretmekti. Birisi tecrübe ettiği çok etkili bir duyguya, misal,

A-Ş-K sesleri çıkartarak ifade ettiğinde, kodu işiten karşısındaki de kendi yaşanmışlıklarından bu kodun karşılığını bulup, bir duygudaşlık yaşamaya çalışıyordu. Kişinin karşısındakini anlama kabiliyeti kendi yaşanmışlıkları kadardı. Yani kimse konuşarak tam anlamıyla duygularını karşısındakine aktaramazdı.

* "Ölmek insanın özüne

kavuşması. Ruhunu devretti. Niye üzülesin ki ? Ölür ise tenler ölür, canlar ölesi değil."

* Toprak sürerken dikkat gerek. Hayvan bakarken saygı gerek. Varlıkla insan birdir. Her şey birdir. O bir ki, birlikten oluşur. Biz ne isek onlar da O'dur. Onlar ne ise biz de O'yuz. Anlayacağın dilde diyeyim: Hayvana, ağaca, taşa zulmeden gün yüzü görmez!

*

"İnsana rehberlik eden şey 'dert' tir. Bi şey yapmak için hevesi, derdi, aşkı içinde uyanmadığı müddetçe insan o işe girişmez ve o murad, dertsiz ona kısmet olmaz. Yaratan bizi dertsiz koymasın."

* ... lacivert denizle, yeşil orman arasında kalan şehri bir yara kabuğuna benzetti. Tabiatın insan eliyle yarılmış derisi sanki yaralarını kapatmak için betondan gri

bir kabuk bağlamıştı.

* "Daha önce kimsenin girmediği bir ormanda hep bir adım sonrasında ne olduğunu merak ederek yürüdüğün, seni çağıran huzur dolu gizemli bir sesin peşinden yavaş yavaş giderek derinliklerinde kaybolduğun gizemli bir vadi gibiydi gözleri. Güzelliğine aldanıp girdiğinde, yolu bulup kendi rızanla çıkamadığın bir kapı."

*

Kendini uçurumun kenarında dikilen uçma bilmeyen bir kuş gibi hissetti. "Daha önce uçmamış. Uçabilir çünkü kanatları var ama nasıl kullanacağını bilmiyor. Uçurumdan atlasa düşebilir. Ama uçabilir de. Öğrenmenin tek yolu ise kendini boşluğa bırakmak."

* Ölüm kimseye yakışmıyordu şüphesiz ama çocukların başına gelince tesiri çok daha fazla

oluyordu.

* Ama Yaratan karıncaya taşıyamayacağı yük vermez. Yaratan böyle zor bir görev yüklediğine göre sen onun sevdiği, güvendiği kulusun. Ama kendini dünyanın derdini yüklenecek kadar büyük görme. En nihayetinde ummanda bir kumsun.

* Arif olmak, gönül yoluyla bazı sırlara vakıf olmaktır kızım.

* Çünkü bu sistemin herhangi bir

parçasını reddedip geri kalanıyla barışık yaşamak mümkün değildi. Karşı durma cüretinde bulunanlara adalet sisteminin pek merhameti olmuyordu.