“Geç saatlerde odama çekildiğimde her şey sessiz oluyor. İçinde yaşadığım kent, bugüne değin içinde yaşamış olduğum tüm kentler siliniyor, geriye çocukluğum bile kalmıyordu.”
Geç saatlerde odama çekildiğimde her şey sessiz oluyor. İçinde yaşadığım kent, bugüne değin içinde yaşamış olduğum tüm kentler siliniyor, geriye çocukluğum bile kalmıyordu...
Adına kimsesizlik dediğim köşeme çekildiğimde tanıştım senin ile...
Ancak gece olup odama çekildiğimde garip bir yoksunluk içimi acıtıyor,öfkemi kışkırtacak mecalim bile olmuyor,kendimi güçlü zannedemeyecek kadar yenik hissediyorum.
‘Kendimi olduğumdan daha az yaşamak zorunda kalıyorum .’
En büyük hapishane düşüncelerini ifade edememek...
