Yunus Demirkıran sözleri

İbn Âişe'den (rahmetullahi aleyh), o da babasindan naklen şoyle anlatiyor:
Adamin biri Yahya b. Talha b. Ubeydullah'a (rahmetullahi aleyh) gelip ona,
-Durumum iyi degil, bana yardimda bulun, dedi. Yahya b. Talha da kolesine,
-Yaninda ne kadar mal varsa ona ver, dedi.
Kolenin yaninda 20.000 dirhem degerinde mal vardi, onu adama verdi. Gelen adam, verilenleri aldi. Mallari

binegine yuklemek istedi ama agirligindan kaldiramadi. Oturup aglamaya basladi. Yahya b. Talha ona,
-Neden agliyorsun? Eger azligindan dolayi agliyorsan biraz daha verebilirim, dedi. Adam da,
-Yemin ederim ki aglamam azligindan dolayi degildir. Senin gibi kerem sahibi ve comert kisiyi toprak yiyecegi (olecegi) icin agliyorum, dedi.
Yahya b. Talha,
-Adamin bu sozu bize,

verdiklerimizden daha fazla agir geldi, dedi.

Rivayet edildigine gore Abdullah b.Omer (radiyallahu anh) bir ekmek parcasi gordu. Hizmetcisine,
- Onu yerden kaldir : ayaklar altinda ezilmesin, dedi. Aksam oldugunda Abdullah b. Omer (radiyallahu anh) orucunu acmak istedi ve hizmetcisine,
-O ekmek parcasini ne yaptin, diye sordu. Hizmetcisi,
-Onu yedim, dedi. Bunun uzerine Abdullah (radiyallahu anh) ona şoyle dedi:
-Git

artik hursun, çünkü ben bir defasinda Rasulullah' in (sallallahu aleyhi vessellim) şoyle buyurdugunu isittim:
"Kim bir ekmek parcasi bulur da onu yerse, ekmek parcasi henuz midesine ulasmadan Allah (celle celâluhû) onu afffeder." Bunun icin ben, Allah'in bagisladigi birini hâlâ elimde kole olarak tutmak istemiyorum, dedi.