Izlanda halkının, sagalar zamanında gerek zihinsel gerekse bedensel yetenekleriyle diğer ulusları geride bırakan, kösteklenmiş ve hırpalanmış kahramanlarıyla, bu ulusun dirilip kül çukurundan çıkacağını ve verilmiş sözün tümüyle gerçekleşeceğini söyleyen bu altın çağ sözcüsünün konuşmasını kesmişti.
Skandalı, gittikçe yayılan bir salgına dönüşmeden önlemek gerekirdi; gizli kapaklı ne varsa, nerede kusur işlenmişse ortaya dökülmeliydi.
Varlığı kutsanan şeylerden zengin olunacağını duymuş değiliz doğrusu; eğer her şeye, sağlayacağı kar gözüyle bakılırsa...
Ölümün kendisine bağışladığı yaşamla birlikte, yaşamını bu uzama göre düzenlemeye özen göstermenin bilincine de ulaşmıştı.
Suyun şırıltısında tüm insanların sesleri var:
Kişiyi tek ve aynı yapan sesler; cağdan cağa tüm kuşaklar, tümü aynı okyanusa dökülse de, okyanusun bittiği yerde, insan da bitmiş olur.
Halk masallarındaki Skuffin ve Skuggabaldur * denen yaratiklardan daha iğrenç ne vardir?
*Skuffin horoz yumurtasından çıkmış; Skuggabaldur ise bir erkek kedi ile bir erkek tilkiden olma yaratıklardır. (Izlanda Halk Masalları)
Bir tüm vardı özgürleşmiş, bu yeni ışığın altında, kızıl yansımalarla, beldenin her yerinde yaşayan hayaletleri birer birer , art arda, aleviyle aydınlatan:
Hayaletler dağlarda şenliğe başlıyorlardı; kayalar görüntüler doğuruyor ve insanların dünyasını ilgilendiren, efsanemsi kehanetlere yol açıyor, olaylara neden oluyordu...
Hem genç, hem ihtiyardı o. Çoğu kez parlak şenlik kasırgası yatışır yatışmaz, yüreğini burkan bir yalnızlık isteğine kapılıyordu. Bir topluluğu kendine bağlamaya başarmasına karşın, kendisi, ne yaparsa yapsın, kalabalığa kaptıramıyordu kendini.
