Yağmura yürüyorduk peşimizde rüzgar gülleri. Her adımımızda çamurdan bir deryayı içiyordu kahkahalarımız. Öylesine gülüyorduk ki dünya çocuk oluyordu gerisi hikaye
Ey hayat bizi unut. Var mıydık diye sorma. Bir köy otobüsü biletinde sigorta edilmiş hayatın çetelesini tutamaz muhasebe!
Nasıl da mutluyduk oysa, hüzne müebbet yemeden önce...
"Bana bir iyilik yap ve çok sevme beni"
