“Yemeğe başladınız. Başlangıçlarla ana yemeği, tatlıyla karıştırarak bir kargaşa içinde yiyordunuz. Arzu kargaşasından doğan bir yemek kargaşası. En nihayetinde hepsi hazırlayıcıydı ve bir gerilim yaratıyordu. Uçağı sonsuzluğa kalkacak bir yolcu, beklerken kendini oyalamak adına bir yandan gazete okuyup bir yandan nasıl yemek yerse, aynen öyleydi.“
Sonra o, odanın kapısını çaldı, sen de açtın. Yanaktan öpüştünüz. Odaya bir kasırga gibi girdi. Onunla bir kasırga arasında fark göremiyordun. İnsanın yaratılışına şahit olmak gibiydi.
Çünkü turuncu ışık, dürüst, merhametli ve parlak âşıkların ışığıdır..
Aşk her şeye izin verir. Aşk, aşksızlığa izin verir. Terk edişe izin verir. Gece yarısı çığlıklarına izin verir. Anlaşmazlıklara izin verir. Bolluk ve berekete izin verir. Yalana izin verir. Ölüme izin verir. Ateşli öpücüklere izin verir. Aşkın asla izin vermeyeceği tek şey vardır : Acımasızlık...
İyilik, devrime yol açar. Aslında iyilik, aşktan da yücedir. İyiliğin karşısında aşk, neredeyse üzgün bir köpektir denebilir.
Kötülük, hepi topu, gelişmiş bir zekâydı..
Bu son üç bin yılda birbirinin sevmiş kadınlar ve erkekler Cehennem'in kıyısındadırlar.
O adamların içinde hep bir adamı arardı; anlamı olmayan sonsuz bir arayıştı bu.
Seni açlıktan öldüreni öldürmen gerektiğine inanıyorum. Dünyayı değiştirmen gerektiğine inanıyorum. Devrime ve cehenneme inanıyorum.
Hakikati sadece aşk sınayabilir..
