Ey Hüdâ afv it beni Hayrü’l- verâ hürmetine
Ahmed ü Mahmûd Muhammed Mustafâ hürmetine.
Biz hesapsız işledik suç ey Gafûr et merhamet
Sana lâyık afv u gufran bize cürm ü masiyet...
Kapanur ise bir kapı ne kapılar açar Mevlâ
Tevekkül it yime kaygu işini hoş yapar Mevlâ
Mecâzî ışk çıkardı beni yoldan sana giderken
Meğer senden ola yohsa bu derde ben devâ bilmem
Sakla gönlün derdini sen söyleme hîç dertsize
Gel Kuddûsî fakîrin varını heb aldı ışk
Kalmadı ilm ü amel takvâ edeb ışk u hayâ
Dahi ahmak kuldur ol kim cennet içün çalışır
Dûr olub ol Bânîden kalur hemân bünyâd ile
Çün âşıka hicrân elemi nârdan eşeddür
Senden ayırub cenneti Kuddûsîye virme
Mürşid-i kâmil aradım ışk imiş mürşid bana
Himmetiyle kân-ı irfân eyledi bu ışk meni
Hazreti Peygamber, “Kulların Allah’a en sevgilisi gariplerdir.” demiştir.
Âbid çalışur cennet içün gice vü gündüz
Yakmadı anın bağrını hîç nâr-ı mahabbet
Ne Mecnûnam ne âkil kim Hudâya eyleyem kulluk ,
Aceb meczûb mıyam sekrân mıyam hayrân mıyam bilmem.
