Öğrendiğiniz bir sırrı unutmak imkansızdır.Bir kez öğrendiniz mi artık sizin olur.Ödünç alınmış bir kitap gibi iade edilemez.Ya da bir aşk mektubu gibi yakılamaz.Bir bilgisayar faresiyle üstüne tıklayarak bilincinizden silemezsiniz.Tabakta kurumuş yulaf ezmesi gibi,hafızanızın duvarlarına yapışıp kalır.
..Benim sırrım yıllarca gömülü kalmıştı. Bir beynin iç katmanlarında ve bir kutuda. Ve şimdi bir kitapta.
Evet, kitabım tamamlandı! Adına HAFIZA KUTUSU dedim...
Sırların en önemli özelliği,çoğunlukla pişmanlık içermeleridir,öyle değil mi?Demek istediğim,”iyi haber”sırları gerçekten gizlenmek için değildir.Sadece küçük düşürücü,utanç verici olanlar gizlenir.
