Claudio Piersanti
Claudio Piersanti

“Küçücük bir ışığın bile sızmadığı, etten yapılmış karanlık bir mağara düşledi, soluğu buradan yavaş yavaş çıkıyor ve dudaklarına ulaşıyordu, sonra yine temiz hava ciğerlerinden dışarı itiliyordu: Ne büyük yorgunluk! Hep aynı uzun yol, bir aşağı bir yukarı, bir içeri bir dışarı, bir-iki santimlik bir soluk, bir fırtlık sigara kadar; o etten oluşan,

karanlık mağaranın içinde aşağı mı yukarı mı gideceğini bilmeyen, ne yapacağını şaşırmış küçücük bir hayvandı sanki soluğu. Ne zor şeydi sağ kalabilmek, ne yorulmaz bilmez çabaydı bedenin gösterdiği.”

Claudio Piersanti
Claudio Piersanti

“Erkekler hep hükümete çatarlar, kadınlar ise her zaman eski hamam eski tas olduğunu söylerler.”

Claudio Piersanti
Claudio Piersanti

“Bir yerde biraz mutluluk görmesinler, hemen içeri sızıverirler, elindekini alıp götürmeyi başaramazlarsa hiç olmazsa kirletirler.”

Claudio Piersanti
Claudio Piersanti

“Korkuyla kendi kendini sorguladı: Bir kez bu çok değer verdiği sessizliğe kavuştuktan sonra acaba her şey daha mı iyi olacaktı? Değişecek miydi? Özlediği sessizlik birden kafasında büyüyüp bir hayalet gibi belirginleşti ve çok geçmeden yine derin bir sessizliğe dönüştü. Çevresinde milyonlarca kilometrelik bir hiçlik vardı.”

Claudio Piersanti
Claudio Piersanti

“Bir hayvanın başına gelen bela ille de bir insanınkiyle karşılaştırmaya ne gerek var? Deli misin nesin? Bir ihtiyar ezilmiş olsaydı, çok şükür genç biri değildi, ezilen genç bir adam olsaydı, iyi ki okul gezisine çıkmış bir çocuk değildi mi diyecektin? Ne biçim mantık bu? Yol üstünde yaşamını yetiren canlı bir varlık var ortada, eğer içine dokunmuyorsa, acıma

duygusundan yoksunsun demektir...”

Claudio Piersanti
Claudio Piersanti

“Belki de salt doğmamış bebeklerin ruhlarıydı gerçek melekler, tıpkı parkın üstündeki gökyüzünü silip süpüren ve onun terini kurutan serin rüzgâr gibi.”

Claudio Piersanti
Claudio Piersanti

“Ölmüşler ne sıcağı, ne soğuğu duyarlardı, soyutlanmış ve kusursuzdular, ona ne gereksinimleri vardı?”

Claudio Piersanti
Claudio Piersanti

“Luisa, hiç hak etmeyen yabancılara armağan edilen bu gülümsemesini sokağa atılmış sayardı.”

Claudio Piersanti
Claudio Piersanti

"Gece;rüzgarların estiği,uyuyan,koca bir kenttir...."