Basma Abdel Aziz
Basma Abdel Aziz

Hiçlik. Gözleri bağlı değildi ama görebildiği tek şey karanlıktı. Hayal gücünden ilk eksilen renkler oldu, sonrasındaysa ışık, böylece zihnime de karanlık çöktü.
Dayak yemeyi istedi, eziyet görmeye hazırdı, yanaklarını uyuşana kadar tokatladı, ağzında biriken kanı hissedebilmek için dudaklarını ısırdı. Hiçbir his yoktu yine. Aslında o da hiçbirşeydi

belki, hiçbir zaman var olmamıştı ya da hiçliğe dönüşene, bir hiç olana kadar yavaşça çözülecek ve atomlara ayrılacaktı belki.

Basma Abdel Aziz
Basma Abdel Aziz

! Mermi ve kurşunlar güvenlik güçlerinin malı olabilir ve bu yüzden kişilerin bedenlerinden özel bir izin almaksızın çıkarılamaz.

Basma Abdel Aziz
Basma Abdel Aziz

Sorgulama yoksa problem yoktu. Yaşamını tıpkı istediği gibi, hem öngörülebilir hem de monoton bir şekilde geçirmişti.

Basma Abdel Aziz
Basma Abdel Aziz

Kapı, umut verici haberler verip açılmaz. Yalnızca insanların ümidini kaybetmemelerini sağlıyor ve kuyrukta beklemeleri için onlara bir neden sunuyordu.

Basma Abdel Aziz
Basma Abdel Aziz

Bitmek bilmeyen toplumsal kaosun yanı sıra bir de duygu ve düşüncelerini kontrol etmekten aciz olması onu boğuyordu adeta.

Basma Abdel Aziz
Basma Abdel Aziz

Yoksulluğun çaresi diz çöküp namaz kılmak, homurdanmayı ve şikayet etmeyi kesmekti.