Oishi ve ark. (2007), en yüksek mutluluk seviyelerini deneyimleyen insanların, yakın ilişkiler, gönüllü çalışma açısından en başarılı olanlar ancak biraz daha düşük seviyeden mutluluk deneyimleyen kişilerin, gelir, eğitim ve siyasal katılım alanlarında en başarılı olanlar olduklarını saptadı.
Kaygı veya öfke gibi pek çok negatif duygu, insanların anlık düşünce - eylem dağarcıklarını daraltır, böylece insanlar kendilerini korumaya hazır olurlar.
Medya imgeleri tarafından belirlenen çok yüksek standartlara ulaşamadığımız için kendimizi yargılarız, öz saygımızda düşüş ve mutsuzluk deneyimleyebiliriz. Aynı zamanda medyanın dominant erkek ve çekici kadın imgelerinin sunumu insanların, medya imgeleriyle kıyaslanmaları lehlerine olmayan kendi eşlerine bağlılıklarını zayıflatabilir.
Brickman ve Campbell (1971), insanların hem olumlu hem olumsuz yeni yaşam olaylarına, mutlulukta keskin inişler ve çıkışlara güçlü tepkiler verdikleri ve çoğu durumda birkaç hafta veya ay içinde çabucak sabit mutluluk noktalarına döndükleri hızlı adaptasyon süreçlerini açıklamak için "hedonik değirmen" terimini türetti.
Boylamasına araştırmalardan toplanan kanıtlar, evliliğin başlangıçta iyi oluşta önemli bir artışa yol açtığını, ancak insanların zaman içerisinde evliliğe adapte olarak evlilik öncesindeki iyi oluş seviyelerine döndüklerini doğrulamaktadır.
